غزل شماره ۱۲۳۶

غزلستان :: مولوی :: دیوان شمس - غزلیات
مشاهده برنامه «دیوان شمس» در فروشگاه اپل


افزودن به مورد علاقه ها
برفتم دی به پیشش سخت پرجوش
نپرسید او مرا بنشست خاموش
نظر كردم بر او یعنی كه واپرس
كه بی‌روی چو ماهم چون بدی دوش
نظر اندر زمین می‌كرد یارم
كه یعنی چون زمین شو پست و بی‌هوش
ببوسیدم زمین را سجده كردم
كه یعنی چون زمینم مست و مدهوش

زمینمست


مشاهده برنامه در فروشگاه اپل


اشعار مرتبط



نظرات نوشته شده



نظر بدهید