رباعی شماره ۱۱۳۵
از طبع ملول دوست ما می‌دانیم
وز غایت عاشقیش می رنجانیم
شرمنده و ترسنده نبرد راهی
تا راه حجاب ماست ما می‌رانیم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- از باده‌ی لعل ناب شد گوهر ما
- نه چرخ غلام طبع خود رایه‌ی ماست
- این چرخ غلام طبع خود رایه‌ی ماست
- عشقی نه به اندازه‌ی ما در سر ماست
- خورشید که در خانه بقا می نکند
نظرات نوشته شده