رباعی شماره ۱۴۲
آنکس که بروی خواب او رشک پریست
آمد سحری و بر دل من نگریست
او گریه و من گریه که تا آمد صبح
پرسید کز این هر دو عجب عاشق کیست
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- من عاشق عشق و عشق هم عاشق من
- تا در دل من صورت آن رشک پریست
- صبح آمد و وقت روشنائی آمد
- روزی ترش است و دیده‌ی ابرتر است
- هان ای دل خسته وقت مرهم آمد
نظرات نوشته شده