رباعی شماره ۳۳۷
روزی ترش است و دیدهی ابرتر است
این گریه برای خندهی برگ و بر است
آن بازی کودکان و خندید نشان
از گریهی مادر است و قبض پدر است
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- هرچند شکر لذت جان و جگر است
- سرسبز بود خاک که آتش یار است
- در خواب مهی دوش روانم دیده است
- هرچند که بار آن شترها شکر است
- تا این فلک آینهگون بر کار است
نظرات نوشته شده