غزل شماره ۲۶۲۰
ای دل به ادب بنشین برخیز ز بدخویی
زیرا به ادب یابی آن چیز كه می‌گویی
حاشا كه چنان سودا یابند بدین صفرا
هیهات چنان رویی یابند به بی‌رویی
در عین نظر بنشین چون مردمك دیده
در خویش بجو ای دل آن چیز كه می‌جویی
بگریز ز همسایه گر سایه نمی‌خواهی
در خود منگر زیرا در دیده خود مویی
گر غرقه دریایی این خاك چه پیمایی
ور بر لب دریایی چون روی نمی‌شویی
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- چون دل جانا بنشین بنشین
- ای محو عشق گشته جانی و چیز دیگر
- زهی می كاندر آن دستست هیهات
- ای جان جان جان‌ها جانی و چیز دیگر
- مستی و عاشقانه می‌گویی
نظرات نوشته شده
- عارفه در تاریخ ۴ بهمن ۱۴۰۰ نوشته
- عالی بود
- ناشناس در تاریخ ۲۵ دی ۱۴۰۲ نوشته
- عالی ،خیلی ممنون