رباعی شماره ۹۹۴
آنرا که رسول دوست پنداشتمش
من نام و نشان دوست درخواستمش
بگشاد دهانرا که بگوید چیزی
از غایت غیرت تو نگذاشتمش
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- آن دل که من آن خویش پنداشتمش
- هم نور دل منی و هم راحت جان
- ای دوست که دل ز دوست برداشته‌ای
- چشمی دارم همه پر از صورت دوست
- در عشق هر آن که برگزیند چیزی
نظرات نوشته شده