زن، زندگی، آزادی
رباعی شماره ۶۵۶
دامان جلال تو ز دستم نشود
سودای تو از دماغ مستم نشود
گوئیکه مرا چنانکه هستی بنمای
گر بنمایم چنانکه هستم نشود
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- بی‌زارم از آن آب که آتش نشود
- آن کس که ترا بیند و خندان نشود
- تا سر نشود یقین که سرکش نشود
- تا مدرسه و مناره ویران نشود
- قاصد پی اینکه بنده خندان نشود
نظرات نوشته شده