رباعی شماره ۶۰۷
تا رهبر تو طبع بدآموز بود
بخت تو مپندار که پیروز بود
تو خفته به صبح و شب عمرت کوتاه
ترسم که چو بیدار شوی روز بود
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- هر عمر که بی‌دیدن اصحاب بود
- هر عمر که بی‌دیدن اصحاب بود
- مطرب خواهم که عاشق مست بود
- دوش آن بت من همچو مه گردون بود
- هستی اثری ز نرگس مست تو بود
نظرات نوشته شده