رباعی شماره ۳۷۹

غزلستان :: مولوی :: دیوان شمس - رباعیات

افزودن به مورد علاقه ها
گر حلقه‌ی آن زلف چو شستت نگرفت
تا باده از آن دو چشم مستت نگرفت
می طعنه زنند دشمنانم شب و روز
کز پای درآمدی و دستت نگرفت

بادهحلقهزلفطعنهمستچشم


مشاهده برنامه در فروشگاه اپل


اشعار مرتبط



نظرات نوشته شده



نظر بدهید