رباعی شماره ۱۶۱
افکند مرا دلم به غوغا و گریخت
جان آمد و هم از سر سودا و گریخت
آن زهره‌ی بی‌زهره چو دید آتش من
بربط بنهاد زود برجا و گریخت
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- باران به سر گرم دلی بر میریخت
- آن کس که بر آتش جهانم بنهاد
- ای آنکه گرفت شربت از مشرب ما
- ای ذره ز خورشید توانی بگریز
- دلدار ز پرده‌ای کز آن سوسو نیست
نظرات نوشته شده