امروز چون گذشتى برما؟ عجب، عجب!
ماه نوى که گشتى پيدا، عجب، عجب!
خوبت رخست و زيبا، بنشين، نکو، نکو
شاد آمدى و خرم، فرما، عجب، عجب!
بخت من و من آسان با تو؟ بيا، بيا
خوى تو و تو ساکن باما، عجب، عجب!
چونت ز دل برآمد، جانا که بى رقيب
بر من گذار کردى تنها؟ عجب، عجب!
درى و دور گشته ز درياى چشم ما
اى در باز گشته ز دريا، عجب، عجب
آگاه چون نکردى ما را ز آمدن
ناگاه چون فتادى اينجا؟ عجب، عجب!
زينهاست کاوحدى به تو دادست دل چنين
زان دل چگونه آمد اينها؟ عجب، عجب!