بیا بیا كه چو آب حیات درخوردی
بیا بیا كه شفا و دوای هر دردی
بیا بیا كه گلستان ثنات میگوید
بیا بیا بنما كز كجاش پروردی
بیا بیا كه به بیمارخانه بیقدمت
نمیرود ز رخ هیچ خستهای زردی
برآ برآ هله ای آفتاب چون بیتو
نمیرود ز هوا هیچ تلخی و سردی
برآ برآ هله ای مه كه حیف بسیارست
كه دیدهها همه گریان و تو در این گردی
بیا بیا كه ولی نعمت همه كونی
كه مخلص دل حیران و مهره نردی
بیا بیا و بیاموز بنده خود را
كه در امامت و تعلیم و آگهی فردی