غزل شماره ۲۸۷۵
نی تو شكلی دگری سنگ نباشی تو زری
سنگ هم بوی برد نیز كه زیباگهری
دل نهادم كه به همسایگیت خانه كنم
كه بسی نادر و سبز و تر و عالی شجری
سبزه‌ها جمله در این سبزی تو محو شوند
من چه گویم كه تری تو نماند به تری
گر چه چون شیر و شكر با همه آمیخته‌ای
هیچ عقلی نپذیرد ز تو كه زین نفری
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- چو زد فراق تو بر سر مرا به نیرو سنگ
- كی بود خاك صنم با خون ما آمیخته
- به قرار تو او رسد كه بود بی‌قرار تو
- عشق بین با عاشقان آمیخته
- منگر به هر گدایی كه تو خاص از آن مایی
نظرات نوشته شده