رباعی شماره ۱۵۶۱
چون پاک شد از رنگ خودی سینه‌ی تو
خودبین گردی ز یار دیرینه‌ی تو
بی‌آینه روی خویش نتوان دیدن
در یاد نگر که اوست آئینه تو
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- آنکس که سرت برید غمخوار تو اوست
- عقلی که خلاف تو گزیدن نتوان
- ای پرده‌ی پندار پسندیده‌ی تو
- کیوان گردی چو گرد مردان گردی
- از چهره‌ی آفتاب مهوش گردی
نظرات نوشته شده