رباعی شماره ۹۹۷
از آتش تو فتاده جانم در جوش
وز باده تو شده است جانم مدهوش
از حسرت آنکه گیرمت در آغوش
هرجای کنم فغان و هر سوی خروش
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- در آتش خویش چون دمی جوش کنم
- ای آنکه تو جان بنده را جان شده‌ای
- تا از تو جدا شده است آغوش مرا
- بر آتش چو دیک تو خود را میجو
- در حلقه‌ی مستان تو ای دلبر دوش
نظرات نوشته شده