رباعی شماره ۸۰۷
لعلیست که او شکر فروشی داند
وز عالم غیب باده نوشی داند
نامش گویم و لیک دستوری نیست
من بنده‌ی آنم که خموشی داند
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- شاهیست که تو هرچه بپوشی داند
- پرسیدم از آن کسی که برهان داند
- بی‌من به زبان من سخن می‌آید
- این مستی من ز باده‌ی حمرا نیست
- آن پیش روی که جان او پیش صف است
نظرات نوشته شده