رباعی شماره ۴۱۷
من بنده‌ی آن کسم که بیماش خوش است
جفت غم آن کسم که تنهاش خوش است
گویند وفای او چه لذت دارد
ز آنم خبری نیست جفاهاش خوش است
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- دل رفت بر کسیکه بیماش خوش است
- آن دم که حق بنده‌گزاری همه خوش
- جانی و جهانی و جهان با تو خوش است
- با عشق کلاه بر کمر دوز خوش است
- بر جان و دل و دیده سواری همه خوش
نظرات نوشته شده