رباعی شماره ۳۹۴
گفتی گشتم ملول و سودام گرفت
تا شد دل از این کار و از این جام گرفت
ترسم بروی جامه دران بازآئی
کان گرگ درنده باز تنهام گرفت
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- مرغ دل من چو ترک این دانه گرفت
- عقل آمد و پند عاشقان پیش گرفت
- ای جمله جهان بروی خوبت نگران
- تا گوهر جان در این طبایع افتاد
- عشق آمد و شد چو خونم اندر رگ و پوست
نظرات نوشته شده