شماره ٢٨٣: ما درد را به ذوق مى ناب مى کشيم
ما درد را به ذوق مى ناب مى کشيم
از آه سرد منت مهتاب مى کشيم
از حيف و ميل پله ميزان ما تهى است
از سنگ، ناز گوهر سيراب مى کشيم
پاکى است شرط صحبت پاکيزه گوهران
پيش از پياله دست و دهن آب مى کشيم!
بر خاک تشنه جرعه فشانى عبادت است
ما باده را به گوشه محراب مى کشيم
از آب زندگى نکشد هيچ تشنه لب
نازى که ما ز خنجر سيراب مى کشيم
داريم با کجى طمع راستى ز خلق
گوهر برون ز بحر به قلاب مى کشيم
نتوان به خار و خس ره سيلاب را گرفت
دست ازعنان اين دل بيتاب مى کشيم
ترسانده است دولت بيدار چشم ما
از بخت خفته ناز شکر خواب مى کشيم
از رفتن حيات که بوديم دلگران
امروز ناز آمدن آب مى کشيم
ما خواب را به ديده خود تلخ کرده ايم
شير و شکر ز ساغر مهتاب مى کشيم
صائب به زور گريه بى اختيار، ما
در گوش بحر حلقه گرداب مى کشيم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده