شماره ٣٨: مراکه شيشه دل در زيارت سنگست
مراکه شيشه دل در زيارت سنگست
کجا دماغ مى ناب و نغمه چنگ است
ففان ز غمزه شوخى که وقت تنهايى
بهانه اى بخود آغاز کرده در جنگ است
بعود شيون ما نغمه چون زدى بشنو
که اين نواى خراشيده بس خوش آهنگست
مراکه شغل هم آغوشيست بازنار
اگر بسبحه دهم دست ،راستى ننگست
باينکه کعبه نمايان شود ز پامنشين
که نيم گام جدايى هزار فرسنگست
هزار دير بدل دارم از صنم معمور
لباس کعبه بدوشم منه که بس ننگست
بهانه جوى تو عرفى بناز عادت کرد
بآشتى مرواکنون که صلح هم جنگست
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده