شماره ٦٢٦: باغ جهان روى تست، راى گلستان مکن
باغ جهان روى تست، راى گلستان مکن
طيره سنبل مخواه، طره پريشان مکن
گر چه به حکم توايم، بر جگر ريش ما
زخم، که شايد،مزن، جور، که بتوان، مکن
راى که بود؟ اينکه تو: عاشق بيچاره را
دم بدم از درد خود مى کش و درمان مکن
چونکه به فرمان تست اين دل مسکين که گفت:
کاندل چون سنگ را هيچ به فرمان مکن
جان و تن ما تراست، ديده و دل نيز هم
قصد دل و ديده و قصد تن و جان مکن
با همه شکر، که هست در لب شيرين تو
اين نمکم هر زمان بر دل بريان مکن
اوحدي، ار مى نهى دل به رخ آن نگار
تن به غريبى بنه، ياد صفاهان مکن
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده