شماره ١٩١: باد بويى از دو زلفت وام کرد
باد بويى از دو زلفت وام کرد
سوى چين آورد و مشکش نام کرد
غمزه آهووش گو افگنت
تير غم در ديده بهرام کرد
دانه خالي، که بر رخسار تست
پاى ما را بسته اين دام کرد
قامت من چون الف بود از نشاط
آن الف را دام زلفت لام کرد
نازنينا، صبح ما را همچو شام
فتنه آن لعل خون آشام کرد
توسن دل، گرچه تندى مى نمود
عاقبت چشم تو او را رام کرد
آتش روى تو ما را سخت سوخت
گر چه کار اوحدى را خام کرد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده