شماره ٣٧٤: مى شود آب روان چون به رگ تاک رود

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش پنجم

افزودن به مورد علاقه ها
مى شود آب روان چون به رگ تاک رود
صرفه آب در آن است که در خاک رود
همه شب گرد دل سوختگان مى گردى
کس نديدم که در آتش چو تو بيباک رود
گرد گشتيم و بلندست همان پايه ما
خاکسارى علمى نيست که در خاک رود
خشک شد چشمه شمشير ز سرگرمى من
تا ازين شعله آتش چه به فتراک رود
چشمه عشق به درياى کرم پيوسته است
نظر عشق به هرکس که فتد پاک رود
حال مرغان گرفتار چه خواهد بودن؟
در مقامى که قفس با دل صد چاک رود
حيف و صد حيف که در عالم امکان صائب
گوشه اى نيست که کس با دل غمناک رود



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید