شماره ٧٩: نافه چين را گريبان پاره سازد موى تو

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش نهم

افزودن به مورد علاقه ها
نافه چين را گريبان پاره سازد موى تو
بوى پيراهن گره بندد به دامن بوى تو
گر چه از رخسار گلگون نوبهار عالمى
مى زند بر سينه سنگ آتش ز دست خوى تو
تا چها با خون گرم لاله حمرا کند
خار بن را نافه چين مى کند آهوى تو
چشم حيرت وام مى گيرد ز طوق قمريان
سرو در وقت خرام قامت دلجوى تو
تا نفس دارد نمى افتد به فکر بازگشت
هر که از خود مى دود بيرون به جست و جوى تو
زير ديوار خجالت معتکف گرديده است
قبله اسلام از شرم خم ابروى تو
نقش را بر آب در آتش بود نعل سفر
حيرتى دارم که چون استاد خط بر روى تو
گر به سهو از غنچه و گل بالش و بستر کنى
مى شود نيلوفرى از بوى گل پهلوى تو!
چون نگردد صائب از کيفيت حسنت خراب؟
مى شود ميگون لب ساغر ز گفت وگوى تو



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید