شماره ٧٨٣: به بى برگى قناعت مى کنم تا نوبهار آيد
به بى برگى قناعت مى کنم تا نوبهار آيد
به زخم خار دارم صبر تا گل در کنار آيد
گلى نشکفت بر رخسارم از ميخانه پردازى
مگر در خون خود غلطم که رنگم برقرار آيد
سرشک تلخ من آن روز نقل انجمن گردد
که يارم با لبى شيرين تر از خواب بهار آيد
به فرصت مى توان خصم سبکسر را ادب کردن
مدارا مى کنم با عقل تا فصل بهار آيد؟
به راه عشق اگر خارى مرا در دامن آويزد
چنان گريم به درد دل که خون از چشم خار آيد
مگر اشک پشيمانى به فريادم رسد، ورنه
چه دارم در بساط زندگى تا در شمار آيد؟
نمى آيد به کارى صائب اوراق پريشانم
مگر آن رخنه ديوار را روزى به کار آيد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده