شماره ٣٤٠: عارفان را نکهت سيب ذقن جان مى دهد
عارفان را نکهت سيب ذقن جان مى دهد
طفل مشرب جان براى نار پستان مى دهد
با سبکروحان به نقد دل گرانى چون کنم؟
شمع در راه نسيم صبحدم جان مى دهد
سر به دنبال جنون عشق نه، کاين باد دست
وسعت خاطر بيابان در بيابان مى دهد
دل ز فکر پوچ خواهد باخت خود را چون حباب
کشتى ما را سبکبارى به طوفان مى دهد
پيش دريا آبروى خود چرا ريزد صد؟
قطره اى دارد گدايي، ابر نيسان مى دهد
سهل باشد بند کردن ناخنى بر بيستون
پيش برق تيشه من کوه ميدان مى دهد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده