غزل شماره ۵۱۵
مسلمانان من آن گبرم که دين را خوار مى دارم
مسلمانم همى خوانند و من زنار مى دارم
طريق صوفيان ورزم، وليکن از صفا دورم
صفا کى باشدم چون من سر خمار مى دارم
ببستم خانقه را در، در ميخانه بگشودم
ز مى من فخر مى گيرم ز مسجد عار مى دارم
چو يار اندر خرابات است من اندر کعبه چون باشم
خراباتى صفت خود را ز بهر يار مى دارم
به گرد کوى او هر شب بدان اميد چون عطار
مگر بنوازدم يارى خروش زار مى دارم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده