غزل شماره ۳۳۷

غزلستان :: عطار نیشابوری :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
چه سازى سراى و چه گويى سرود
فروشو بدين خاک تيره فرود
يقين دان که همچون تو بسيار کس
فکندست در چرخ چرخ کبود
چه برخيزد از خود و آهن تو را
چو سر آهنين نيست در زير خود
اگر جامه عمر تو زآهن است
اجل بگسلد از همش تار و پود
اگر سر کشى زين پل هفت طاق
سر و سنگ ماننده آب رود
ز سرگشتگى زير چوگان چرخ
چو گويى ندانى فراز از فرود
چو دور سپهرت نخواهد گذاشت
ز دور سپهرى چه نالى چو رود
رفيقان هم راز را کن وداع
عزيزان همدرد را کن درود
درخت بتر بودن از بن بکن
ز شاخ بهى کن کلوخ آمرود
مکن همچو عطار عمر عزيز
همه ضايع اندر سراى و سرود



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید