غزل شماره ۲۵۵
گر در صف دين داران دين دار نخواهم شد
از بهر چه با رندان در کار نخواهم شد
شد عمر و نمى بينم از دين اثرى در دل
وز کفر نهاد خويش دين دار نخواهم شد
کى فانى حق باشم بى قول اناالحق من
کز عشق چو مشتاقان بردار نخواهم شد
دانم که نخواهم يافت از دلبر خود کامى
تا من ز وجود خود بيزار نخواهم شد
اى ساقى جان مى ده کاندر صف قلاشان
اين بار چو هر بارى بى بار نخواهم شد
از يک مى عشق او امروز چنان مستم
کز مستى آن هرگز هشيار نخواهم شد
تا ديده خيال او در خواب همى بيند
از خواب خيال او بيدار نخواهم شد
هرچند که عطارم ليکن به مجاز است اين
بى عطر سر زلفش عطار نخواهم شد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده