شماره ٤١٢: مرا ز مهر رخت کى ملال خواهد بود

غزلستان :: خواجوی کرمانی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
مرا ز مهر رخت کى ملال خواهد بود
که عشق لم يزل و لايزال خواهد بود
در آن زمان که اميد بقا خيال بود
خيال روى توام در خيال خواهد بود
از آنطرف که توئى گر فراق خواهى جست
ازين طرف که منم اتصال خواهد بود
نظر بفرقت صورى مکن که در معنى
ميان ليلى و مجنون وصال خواهد بود
براستان که سرما چنين که در سر ماست
بر آستان شما پايمان خواهد بود
بهر ديار که محمل رود ز چشم منش
گذار بر سر آب زلال خواهد بود
چو قطع بعد مسافت نمى دهد دستم
کجا منزل قربت مجال خواهد بود
کسى که بر سر کوى تو باشدش حالى
ز خاک کوى تو صبرش محال خواهد بود
ز قيل و قال گذر کن که در چمن زين پس
حديث بلبل شيرين مقال خواهد بود
بباغ باده گلگون چرا حرام بود
اگر بگلشن رضوان حلال خواهد بود
مکن ملامت خواجو که مهر او هر روز
چو حسن ماهرخان بر کمال خواهد بود



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید