شماره ٢٢: اى باده ز خون من به جامت
اى باده ز خون من به جامت
اين مى به قدح بود مدامت
خونم چو مى ار کشى حلالت
مى بى من اگر خورى حرامت
مرغان حرم در آشيان ها
در آرزوى شکنج دامت
بالاى بلند خوش خرامان
افتاده شيوه خرامت
ماه فلکش ز چشم افتاد
ديد آنکه چو مه به طرف بامت
نالم که برد بر تو نامم
آن کس که ز من شنيد نامت
هر کس به غلامى تو نازد
هاتف به غلامى غلامت
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده