رباعی شماره ۱۹۶۶
مه دوش به بالین تو آمد به سرای
گفتم که ز غیرتش بکوبم سر و پای
مه کیست که او با تو نشیند یک جای
شب گرد جهان دیده و انگشت نمای
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- پرسید مهم که چشم تو مه را دید
- هر روز دل مرا سماع و طربیست
- ای یک قدح از درد تو دریای جهان
- مستان غمت بار دگر شوریدند
- ای جان خبرت هست که جانان تو کیست
نظرات نوشته شده