رباعی شماره ۱۸۶۱
در زیر غزل‌ها و نفیر و زاری
دردیست مرا ز چهره‌های ناری
هرچند که رسم دلبریهاش خوشست
کو آن خوشی‌ئیکه او کند دلداری
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- تنها نه همین خنده و سیماش خوشست
- هر مطرب کو نیست ز دل دفتر خوان
- آن کس که مرا به صدق اقرار کند
- گوید چونی خوشی و در خنده شود
- دریا نکند سیر مرا جو چه کند
نظرات نوشته شده