رباعی شماره ۹۵۲
دل آمد و گفت هست سوداش دراز
شب آمد و گفت زلف زیباش دراز
سرو آمد و گفت قد و بالاش دراز
او عمر عزیز ماست گو باش دراز
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- آمد دی دیوانه و شبهای دراز
- مائیم و دمی کوته و سودای دراز
- آنها که چو آب صافی و ساده روند
- بخروشیدم گفت خموشت خواهم
- صبح آمد و وقت روشنائی آمد
نظرات نوشته شده