رباعی شماره ۹۱۳
گفتی که: بیا که باغ خندید و بهار
شمعست و شراب و شاهدان چو نگار
آنجا که تو نیستی از اینهام چه سود؟
و آنجا که تو هستی خود از اینها بچه کار؟
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- گر جان داری بیا و جان باز آنجا
- خود را به خیل درافکنم مست آنجا
- چون دیده برفت توتیای تو چه سود
- چون از رخ یار دور گشتم به بهار
- ای آنکه چو آفتاب فرداست بیا
نظرات نوشته شده