رباعی شماره ۳۹۹
گویند که عشق عاقبت تسکین است
اول شور است و عاقبت تمکین است
جانست ز آسیاش سنگ زیرین
این صورت بیقرار بالایین است
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- سرسبز بود خاک که آتش یار است
- یاری که غمش دوای هر بیمار است
- زان می مستم که نقش جامش عشق است
- شاگرد توست دل که عشق آموز است
- در مرگ حیات اهل داد و دین است
نظرات نوشته شده