رباعی شماره ۲۳۷
با هستی و نیستیم بیگانگی است
وز هر دو بریدیم نه مردانگی است
گر من ز عجایبی که در دل دارم
دیوانه نمی‌شوم ز دیوانگی است
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- آن سایه‌ی تو جایگه و خانه‌ی ما است
- از دیدن اغیار چو ما را مدد است
- جان و سر آن یار که او پرده‌در است
- ای جان ز دل تو بر دل من راهست
- یاری که غمش دوای هر بیمار است
نظرات نوشته شده