آغاز ده نامه

شنيدم کز هوسناکان جوانى

به ناگه فتنه شد بر دلستانى

رخش زرد و تنش باريک ميشد

جهان بر چشم او تاريک ميشد

شبى بيدار بود، از عشق نالان

پريشان گشته چون آشفته حالان

دلش را آتش سودا برآشفت

چو آتش تيزتر شد باد را گفت:

نظرات نوشته شده

اولین نفر برای نظر دادن باشید و نظرتان را در مورد این شعر از طریق فرم زیر ارسال کنید.