شماره ٧٤: بى تو هر روز مرا ماهى و هر شب ساليست
بى تو هر روز مرا ماهى و هر شب ساليست
شب چنين، روز چنان، آه! چه مشکل حاليست!
هرگزت نيست بر احوال غريبان رحمى
ما غريبيم و تو بى رحم، غريب احواليست!
گر فتد مردم چشمم برخت، روى مپوش
تو همان گير که: بر روى تو اين هم خاليست
بر لب چشمه نوشين تو آن سبزه خط
شکرستان ترا طوطى فارغ باليست
مى روى تند که: باز آيم و زارت بکشم
اين نه تنديست، که در کشتن من اهماليست
قرعه بندگى خويش بنامم زده اى
اين سعادت عجبست! اين چه مبارک فاليست!
ماه من سوى هلالى نظرى کرد و گذشت
کوکب طالع او را نظر اقباليست
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده