شماره ٣٥٦: صبا آمد، ولى بويى ازان گلزار بايستى

غزلستان :: امير خسرو دهلوی :: غزليات - بخش سوم

افزودن به مورد علاقه ها
صبا آمد، ولى بويى ازان گلزار بايستى
چه سود از بوى گل ما را، نسيم يار بايستى
رخش در جلوه نازست و من از گريه نابينا
دريغا، ديده هاى بخت من بيدار بايستى
شبانگاهم که چون بى رحمتان مى کشت هجرانش
شفاعت خواه من آن لعل شکربار بايستى
چه سودم، زانکه در کشتن رسد خلقى به نظاره
نگاهى سوى من، زان نرگس بيمار بايستى
شراب عشق خوردم، نيست کس کارد به سامانم
دلم گر مست شد، بارى خرد هشيار بايستى
در آن ساعت که سرو تو من اندر بوستان ديدم
اگر در چشم من گل نيست بارى خار بايستى
ز خوبى هر چه بايد نازنينان را همه دارى
وليکن از وفا خالى بر آن رخسار بايستى
سگان در کوى او شبگرد و خسرو را درو ره نى
طفيل آن سگان، بارى مرا هم بار بايستى



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید