شماره ٢٢٠: جبهه فکر زخجلت عرق افشان کرديم

غزلستان :: بيدل دهلوی :: غزليات - بخش هفتم

افزودن به مورد علاقه ها
جبهه فکر زخجلت عرق افشان کرديم
در شبستان خيال که چراغان کرديم
دل هر ذره ما چشمه ديدار تو بود
چشم بستيم و هزار آينه نقصان کرديم
هر که از سعى طلب دامنى آورد بدست
ما بفکر تو فتاديم و گريبان کرديم
يارب آينه ديدار نمايد خرمن
تخم اشکى که بياد تو پريشان کرديم
گل وارستگى از گلشن اسباب جهان
خاکساريست که چون دست بدامان کرديم
وسعت آباد جنون وحشت شوقى ميخواست
دامنى چند فشانديم و بيابان کرديم
هر چه گل کرد زما جوهر خاموشى بود
همچو شمع از نفس سوخته طوفان کرديم
اشک تا آبله پا همه دل ميغلطيد
آه جنسى که نداريم چه ارزان کرديم
اشيان در طپش بسمل ما داشت بهار
رنگها ريخت زبالى که پرافشان کرديم
عجز رفتار زما اشک دمانيد چو شمع
صد قدم آبله آرايش مژگان کرديم
در بساطى که سرو برگ طرب سوختنست
فرض کرديم که ما نيز چراغان کرديم
(بيدل) از کلفت مخمورى صهباى وصال
چون قدح از لب زخم جگر افغان کرديم



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید