شماره ٧٢١: رغبت مى را کند چندان که نوشيدن زياد

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش سوم

افزودن به مورد علاقه ها
رغبت مى را کند چندان که نوشيدن زياد
مى شود شوق لب ميگون زبوسيدن زياد
مى کند دل را پريشان شادى بى عاقبت
رخنه در دل غنچه را گردد زخنديدن زياد
باد دستى کهرباى خرمن جمعيت است
حاصل دهقان شود از تخم پاشيدن زياد
نيست بعد از مرگ هم رزق حريص آسودگى
پيچ و تاب مار گردد وقت خوابيدن زياد
مى گشايد هر که چون ناخن گره از کار خلق
مى شود باليدنش پيوسته از چيدن زياد
منع حرص مى فزون سازد که نخل تاک را
از بريدن مى شود هر سال باليدن زياد
کرد ميزان در نظرها ماه کنعان را سبک
قدر گوهر گرچه مى گردد زسنجيدن زياد
از نپرسيدن شود گر ديگران را درد بيش
بى دماغان را شود زحمت زپرسيدن زياد
نفس کجرو پا به راه راست از پيرى نهشت
از عصا گرديد ما را پاى لغزيدن زياد
عمر کوته گردد از پاس نفس صائب دراز
مى کند اين رشته را بر خويش پيچيدن زياد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید