شماره ٢٨٠: دستى که ريزشى نکند شاخ بى برست

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش سوم

افزودن به مورد علاقه ها
دستى که ريزشى نکند شاخ بى برست
نخلى که ميوه اى ندهد خشک بهترست
زنهار تن به سايه بال هما مده
تا آفتابروى قناعت ميسرست
از ناله مس مکن، نکند گوش اگر فلک
گل گوش هوش دارد اگر باغبان کرست
گر پاکشى به دامن خود، به ز جنت است
ور حفظ آبروى کني، به ز کوثرست
دنيا پرست روى به عقبى نمى کند
هر هفت، پيش زشت به از هفت کشورست
در زير پاى عشق فتاده است آسمان
عشق اين سواد را، تل الله اکبرست
از نعل واژگون مرو از راه زينهار
در زير موج ريگ روان آب کوثرست
صائب کسى که گوشه عزلت گزيده است
در چشمها عزيز چو گوگرد احمرست



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید