شماره ٤٠٩: گاهى به نوشخند لبت را اشاره کن

غزلستان :: فروغی بسطامی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
گاهى به نوشخند لبت را اشاره کن
ما را به هيچ صاحب عمر دوباره کن
بنماى روى خود ز پس پرده آشکار
يک باره راز هر دو جهان آشکاره کن
وقتى که چاره دل عشاق مى کنى
درد مرا به نيم شکرخنده چاره کن
با جام مى شبى به شبستان من بيا
آسوده ام ز گردش ماه و ستاره کن
خواهى که دامن تو نگيرم روز حشر
در زير تيغ جانب ما يک نظاره کن
خير است آن چه مى رسد از دست چون تويى
کمتر به قتل خسته دلان استخاره کن
اکنون که از کنار منت ميل رفتن است
اول بريز خونم و آخر کناره کن
با مهربانى از دل سنگين او مخواه
يا ناله را بگو گذر از سنگ خاره کن
گفتم فروغى از پى مژگان او مرو
رفتى کنون علاج دل پاره پاره کن



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید