شماره ٣٩٢: مهر از تو نديدم و وفا هم
مهر از تو نديدم و وفا هم
جور از تو کشيدم و جفا هم
چيزى به دلت اثر ندارد
آسوده ز وردم از دعا هم
يک دل ز تو شادمان نديدم
غير از تو ملول و آشنا هم
چشمت ز نگاه مردم افکن
قلاش فکند و پارسا هم
زلفت ز کمند پيچ در پيچ
درويش گرفت و پادشا هم
از دير و حرم مسافران را
مقصود تويى و مدعا هم
من اول و آخرى ندارم
مبدا تويى و منتها هم
هر منظرت از مه دو هفته
شهرى متحيرند ما هم
بالاى تو هر کجا نشيند
بس فتنه که خيزد و بلا هم
چندان نگه تو بى خودم کرد
کز خويش گذشتم از خدا هم
تا زان سر کوى پا کشيدم
دستم از کار رفت و پا هم
در دور دهان و چشم ساقى
از زهد برستم از ريا هم
بس خرقه به کوى مى فروشان
رهن مى ناب شد روا هم
از جلوه مهوشى فروغى
مغلوب هوس شدى هوا هم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده