شماره ٤١٩: نفسى که غمزه او بصف بلا نشسته
نفسى که غمزه او بصف بلا نشسته
بهواى دل مسيحا بره فنا نشسته
چو رسى بتربت مامفشان بناز دامن
که غبار درد و محنت بمزار ما نشسته
شود آشکار فردا که براه وعده او
زغم بهشت و دوزخ دو جهان جدا نشسته
زره وفا در اين کو که گذشته دامن افشان
که غبار کوچه ما بر توتيا نشسته
زدعا چه کام جويم که ميان تنگدستان
بهزار نا اميدى اثر دعا نشسته
روم از جهان و شادم که براه تا قيامت
ز خيال غمزه او حشم بلا نشسته
تو و بزم عيش عرفى من و کوچه که دروى
سرخونچکان فتاده دل بينوا نشسته
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده