شماره ٣٢٩: کونين مست وباده نابى نديد کس

کونين مست وباده نابى نديد کس

سيراب هر دو عالم وآبى نديد کس

مردند تلخ کام ، جهانى وهيچگاه

در جام عشوه زهر عتابى نديد کس

مخمور نيم مست فراوان بود فغان

کز جام لطف مست خرابى نديد کس

در عهد جور ولطف تو دست اميد را

گيرنده عنان ورکابى نديد کس

فرياد ازين غرور که در صيد زيرکان

زان ترک نيم مست شتابى نديد کس

موسى نديده ورنه بابرام يک نگاه

صد جلوه کرد حسن وحجابى نديد کس

عرفى در آبزمره مستان کزين گروه

آلوده گناه وثوابى نديد کس

نظرات نوشته شده

اولین نفر برای نظر دادن باشید و نظرتان را در مورد این شعر از طریق فرم زیر ارسال کنید.