شماره ٨٣٠: اى تن و اندامت از گل خرمنى
اى تن و اندامت از گل خرمنى
عالمى حسنى تو در پيراهنى
دل که بالاى تو و روى تو ديد
کى فرود آيد به سرو و سوسني؟
بى دهان همچو چشم سوزنت
شد جهان بر من چو چشم سوزنى
آنکه ببريد از من بيدل ترا
جان شيرين را جدا کرد از تنى
بر دلم داغ جفا تا کى نهي؟
بار چندين برنتابد گردنى
دوش مى گفتى که: پيش من بمير
گر مجال افتد زهى خوش مردني!
اوحدى مسکين به گيتى بى رخت
کى قرارى داشتى در مسکني؟
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده