شماره ٥٥٨: آمده ام که صف اين صفه بار بشکنم

غزلستان :: اوحدی مراغه‌ای :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
آمده ام که صف اين صفه بار بشکنم
صدرنشين صفه را رونق کار بشکنم
روى به سنت آورم، ميوه جنت آورم
صورت حور بشکنم، سوره نار بشکنم
غول دليل راه شد، ديو سر سپاه شد
ديو و طلسم هر دو را از بن و بار بشکنم
شهر خطيب کشته منبر و خطبه نو کنم
دير بلند گشته را برج و حصار بشکنم
راهب دير اگر مرا ره به کليسا دهد
خنب و قدح تهى کنم، ديک و تغار بشکنم
روز مصاف يک تنه، اين همه قلب و ميمنه
گاه پياده رد کنم، گاه سوار بشکنم
من ز کنار در کمين، تا چو مخالفى به کين
سر ز ميان برآورد، من به کنار بشکنم
با لب لعل يار خود، عيش کنم به غار خود
دشمن کور گشته را، بر در غار بشکنم
گر به ديار خويشتن يار طلب کند مرا
رخت سفر برون برم، عهد ديار بشکنم
آنکه غبار او منم، گرد بر آرد از تنم
از دل نازنين او گرنه غبار بشکنم
گر چه فزودم آن پسر، اينهمه رنج و دردسر
از مى وصلش اين قدر، بس که خمار بشکنم
سختى روز هجر را سهل کنم بر اوحدى
گر شب وصل بوسه اى از لب يار بشکنم



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید