شماره ٣٨١: مگذر، اى ساربان، ز منزل يار

غزلستان :: اوحدی مراغه‌ای :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
مگذر، اى ساربان، ز منزل يار
تا دمى در غمش بگريم زار
از براى کدام روز بود؟
اشک خونين و ديده خونبار
گر قيامت کنيم، شايد، از آنک
با قيامت فتادمان ديدار
پار با دوست بوده ايم اين جا
آه ازين پيش دوست بودن پار!
ساقي، از جام باده اى دارى
به چنين فرصتى بيا و بيار
مطرب، ار مانعى و عذرى نيست
نفسى وقت عاشقان خوش دار
غزلى ز اوحدى گرت يادست
بر منش خوان به ياد آن دلدار



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید